Fetvada, şu ifadelere yer verildi; “Nisap miktarına ulaşan altın veya gümüşün üzerinden hicri bir yıl geçtikten sonra zekâtının verilmesi gerekir. Aynı hüküm evlilik neticesinde kadına verilen mehir için de geçerlidir. Bu hususta kadının mehrini, kendisine zekâtın farz olduğu diğer mallardan ayıran farklı bir durum söz konusu değildir. Yalnız kadın, mehrini ziynet olarak kullanıyorsa Hanefî mezhebi hariç cumhura göre zekât vermekle mükellef olmaz (Cezîrî, El-Fıkh Ale’l-Mezâhibi’l-Erbaʿa I, 546). Ziynet olarak kullanılan altın, israfa varacak kadar fazla olmamalıdır. İsrafın miktarıyla ilgili klasik kaynaklarda belirli bir sınır konulmuşsa da bunun örfe göre belirlenmesi daha isabetlidir (Muhammed Zuhaylî, el-Mu’temed II, 32).” (İLKHA)